ಬದುಕು ಸಾಗಲೇಬೇಕು

ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯ ಬಿರು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ
ಹೃದಯ ಕಳಕ್ಕೆಂದು ಬೇನೆಯಲಿ
ನೋವು ಕ್ಷಣವೊಂದರಲಿ ಮಾಯ
ಹಿಂದೆಂದು ಇಲ್ಲದಂತೆ ಹಗುರಾಯಿತು ಜೀವ

ಬದುಕ ಜಂಜಾಟದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿ
ದೇವತೆಗಳೆಡೆಗೆ ನಸುನಗುತ್ತಾ ಹೊರಟೆ
ಅತ್ಮದಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ
ಲೋಕದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿ

ಕಣ್ಣೀರಧಾರೆಯ ಕಾಣುತಲಿತ್ತು
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರ ನಲ್ಲೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳಲಿ
ಕಣ್ಣೀರು ನಿಲ್ಲಿಸ ಹೊರಟರೆ
ಸಿಗದಂತೆ ಹರಿದುಹೋಗುತಲಿತ್ತು

ಮರಳುವನೆಂದು ಕಾಡಿದೆ ಬೇಡಿದೆ
ಅವನ ಕಿವಿಗಳು ಕಿವುಡಾಗಿದ್ದವು.
ಹೃದಯ ಬಿಚ್ಚಿ ಅತ್ತೆ
ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕುರುಡಾಗಿದ್ದವು

ಕಾಲ ನಡೆಯುತಲಿತ್ತು ದಿನಗಳು ಮಾಸಗಳಾದವು
ಮಾಸಗಳು ವರುಷಗಳಾದವು
ಏಕಾಂಗಿ ಬದುಕಿಗೆ
ಏಲ್ಲರ ಕಾಣಹೊರಟರೇ...

ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಗೆ ಮುದ್ದಿನ ಚಿಕ್ಕಮಗನಿದ್ದ
ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಹೊಸ ಸ್ನೇಹಿತರಿದ್ದರು
ನಲ್ಲೆಗೆ ಆತ್ಮಸಖ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ
ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣೀರು ಇಂಗಿತ್ತು

ಅವರ ನಗುವಿನ ಸಂತಸ ಎನಗಿತ್ತು
ತಿರುಗಿ ಬರಲು ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿತ್ತು
ಯಾರಿಗೂ ನನ್ನ ಯೋಚನೆ ಇಲ್ಲದ ಬಗ್ಗೆ
ಅವರ ಕನಸಲಿ ಮರೆಯಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ

ತಿರುಗಿದರೆ ಹೃದಯಗಳು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು
ಅವು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಹೃದಯಗಳು
ನಾನು ಅವರಲಿ ಬದುಕಿದ್ದೆ
ಚಿರಕಾಲ ಬದುಕುವೆ ಅವರ ಹೃದಯದ ತುಂಡಾಗಿ

ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿದವು ಕೆಲ ಹೃದಯಗಳು
ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿ
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹದ ನೆನಪಿನಲಿ
ನನ್ನ ಒಡನಾಟ ಕಳಕೊಂಡ ದು:ಖದಲಿ

ಬಲುದೂರದಿ ಒಂಟಿ ಹೃದಯವೊಂದಿತ್ತು
ಸನಿಹಕೆ ಹೋದರೆ ಅದು ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿತ್ತು.ನಾನು
ಬದುಕುತಿದ್ದೆ ಅವಳ ಮಿಡಿತವಾಗಿ

ಯಾವುದು ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಲೋಕದಲಿ
ಕಾಲದ ಹೊಯ್ಗೆ ಅವರ ದು:ಖವ ಮುಚ್ಚಿತ್ತು
ನಾನಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕಲು ನಾನಿಲ್ಲದೆ ನಗಲು
ಹೃದಯ ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ್ದರು

ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕು ಸಾಗಲೇಬೇಕು
ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಲೆ ಬತ್ತಿ ಹೋದ ಮೇಲೂ
ಬದುಕು ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ.
ಇಲ್ಲದವರನ್ನು ನೆನಪಿನಿಂದ ಅಳಿಸುತ್ತಾ
------------------------
( ಸರಿತಾಳ ಆಂಗ್ಲ ಕವಿತೆಯ ಅನುವಾದ )
ಕವಿತೆ -

That's the way life is!
-------------------------

One bright summer afternoon
I felt a twisting pain in my heart
But that was just for a moment
And then I felt lighter than ever.

I was free from entangles of life
I smiled to the angels and sky
I was now a divine soul
Away from all the worldly affairs

But I could see the flood of tears
Of my parents, my friends and my love
I tried hard to stop them
But nothing could ever restore them.

I begged him to let me go back
But he listened to none
I cried my heart out
But he got himself blind.

Hours passed by and days turned to months
And hence a year passed by
With no sign of either of them
When I got to see all of them again

My parents were happy with my siblings
My friends had made new ones
My love had found his mate
No one there was shedding tears

I was happy to see them smile again
But I cried on my way back
For no one now thought of me
I was totally forgotten in their dreams

But then I saw two hearts following me
They were of my mom and dad
They said I was alive in them
And will be with them forever.

A few more hearts then joined them
They were of my very own friends
Who still have my memories afresh
Who still miss me in the crowd.

There stood far away a lonely heart
I went closer to find my heart within it
It was none other than my love
Who was living because of my heart beating in him

I now knew that nothing has changed
It’s only the time that has buried their sorrows
To smile in my absence to live without me
To be strong is all they have learnt.

Life keeps going no matter who is there
No matter how much you love one
You need to live when he is gone
That is the way life is!